de platte band ( pluto conjunct jupiter)

In mijn astrologische geboortekaart ben ik spijtig genoeg belast met het aspect Pluto conjunct
Jupiter, ofte, zoals mijn broer het ooit plastisch uitdrukte met het aspect van "de platte band".

Je hebt wel een auto ( en gelukkiglijk heb je een auto) maar tegelijkertijd heb je een lekke band.
Vervelend.
Mijn vader en andere familieleden bekeken me dan met een spijtige, compassievolle blik van "ocharme dat kind"....
Maar ik, ik leerde er mee leven.
Het houdt dus in dat als er goeie dingen gebeuren er mij tegelijkertijd vervelende dingen overkomen.
Bijvoorbeeld, je krijgt 800 EURO terug van de belastingen, maar ze vinden je bankrekeningnummer niet terug ( plots, na 30 jaar belastingen te betalen en nooit van bankrekening veranderd te zijn, plots dus ) ...
Of je krijgt bericht van je bank dat de 800 EUR gestort zijn, maar je krijgt ook een brief dat je 3200 EUR in het rood staat ....wat een 'eenvoudige vergissing blijkt te zijn en je mag het schrijven als onbestaand beschouwen...( wat ik NOOIT zomaar aanvaard van een bank, ik eis een schrijven !"Non, mais !!!!").
Zien jullie dus een beetje wat dat aspect inhoudt?
Zo zit mijn leven in elkaar.
Maar je leert ermee leven hoor, daar niet van en dan word je dat gewoon en begrijp je die empathische blikken van familieleden of astrologiekenners niet als ze het spijtige platte band aspect ontdekken.

Anders is het gesteld met "echte lekke banden".

Gisteren zaten we gezellig te tafelen bij Rita en André in hun allervermaardste Chambre d'hôtes L'Oustalou in Flaugnac (www.loustalou.com/nl/flaugnac.html‎),alwaar we uitgenodigd werden door vrienden van oudsher Karel en Arlette.
Het is en was een echt plezier om ze na zoveel jaren terug te zien.
En Rita vertelde ons twee ongelofelijke verhalen, allebei verband houdend met een lekke band.

Ze hebben een platte band, maar geen gezever, onmiddellijk naar de Garage Les Trois Moulins in Castelnau ( er zijn hier drie garages alstublieft, keuze zat dus), Colin ( niet de hond van Paul maar de garagist ) bekijkt de schade, en knikt.
De volgende dag gaat André zijn band halen.
Thuis gekomen steekt hij de band opnieuw op de wagen.
Een uur nadien: plat.
Hij verandert het wiel en gaat terug naar de garage.
Colin knikt (weer).
Tja, er zal nog een vijs insteken zeker?
De volgende dag gaat André zijn band halen.
Thuisgekomen versteekt hij het wiel.
Een uur nadien, band plat.
Hij verandert het wiel en gaat terug naar de garage.
Tja, zegt Colin, ik had de juiste schroef niet.
De volgende dag ,band plat.
André versteekt enz enz enz...
Colin knikt, tja, ik had de juiste pleisters niet, maar nu wel.

't Kan verkeren , zei Bredero.

Rita gaar Carine halen op de luchthaven van Toulouse.
Ze vertrekt en wil gaat tanken. Ze heeft echter de indruk dat die verrekte band weer plat begint te staan en ze wil hem oppompen. De pomp marcheert niet.
Aangezien ze niet getankt heeft moet ze de uitgang nemen voor de gebruikers die niet met bankkaart betalen. Maar met cheque ( lees aub mijn stukje terug over de cheque, want Belgen en Nederlanders weten niet meer wat dat is, een cheque). Of cash.
Wat betekent dat je heeeel lang in de file moet staan voor niks, want je moet niets betalen en je band wordt alsmaar platter.
Ze rijdt naar een ander tankstation.
De pomp marcheert evenmin.
Terug via de cheque /cash doorgang. Ik moet er geen tekening bij maken.
Ze vindt een drede tankstation ( 110 km van Flaugnac naar Blagnac Airport, ze komt dus gelukkig voor haar, regelmatig heel dure naftstations tegen !) en die pomp werkt. Ze tankt er ook .Met de bankkaart.

Ze profiteert van haar Toulouse uitstap om naar Ikea te rijden .
Aan de kassa stelt ze tot haar ontreddering vast dat ze haar bankkaart kwijt is.
Ze heeft nog een andere bankkaart en vertrekt.
Ze vindt geen bankkaart in haar wagen.
Ze gaat naar de luchthaven waar Carine al staat te wachten, vermits Rita veeeeeel retard heeft door haar zeventien ongelukken.

Ze komt aan de uitgang, steekt haar reeds betaalde parkingticket in de machine ( 1 EURO was de schuld) ...de bareel gaat niet open.
Ondertussen drie auto's achter haar.
Ze belt , de parkeerwachter zegt dat ze eerst haar ticket moet betalen.
Ze had betaald.
Hij zal komen kijken, ze moet achteruit rijden, zegt hij.
Dat gaat niet, want er staat volk achter haar.
Ten lange leste opent hij toch de bareel en kan ze naar huis.
Waar haar echtgenoot heel blij is met het verhaal van de platte band, de verloren bankkaart en al de rest !.

Zouden Rita en André ook nataal het Pluto /Jupiter aspect hebben?
Of is dit nog erger ?
Mij hoor je dus niet klagen hoor !

en dan nu : de schade

Al met al valt de schade mee:
- een paar meubels in de was zetten
- wachten tot het weer beter wordt ( maar het wordt niet beter) om de tapijten in de zon ( wat is dat?)te leggen om te drogen.
- af en toe zie je ineens een veeg van modder ergens waar die vroeger niet was en zo,
maar al met al, alles bij elkaar genomen, is het een klein mirakel dat er geen schade is.
En nu was ik goed verzekerd....echt hé!

Maar buiten,dat is een ander paar mouwen!

- Jan zijn stinkertjes zullen dit jaar NIET uitkomen
- alles wat geplant was en wat ook zelfs een tweede keer geplant was, is stuk
- er zullen geen tomaten zijn
- er zullen zo goed als geen courgetten zijn,
- de aardappelen zien er maar triestig uit
- de lindenboom, vòòr ons huis is als het ware 'geperforeerd', alsook de vijgenbomen.

- om dan nog maar te zwijgen van de pruimen, die allemaal gekwetst zijn.

Dat is niet zo erg , omdat de confituur daar niet onder lijdt, maar voor de fruitboeren die daar moeten van leven is dat godgeklaagd, een ramp.
Er is om 500 miljoen EURO schade in het zuidwesten aan landbouwgronden.
Philippe, de boer van de vallei en zijn vriend landbouwer, Jérôme, weten niet meer waar ze het hebben.


De tabak die net door blijmoedige Spaanse families (die hier tevreden waren omdat ze eindelijk werk gevonden hadden) waren aangeplant, is volledig verwoest. Alles is naar beneden geleden.
De courgettes en de meloenen zijn allemaal gekwetst en niet meer te verkopen, het graan is op vele plaatsten platgehageld , de zonnenbloemen zullen het misschien net halen, als de zon er deze week doorkomt.

De miserie van de boeren is een alomgekend probleem, zijzelf leren ermee leven. Het ene jaar word je benijd, want je oogst is goed, het andere jaar word je beklaagd, want je hebt niks meer.
De Spaanse boeren die hier hun geluk weer komen zoeken hebben dubbel verlies.
De jobstudenten in de Sud Ouest, hebben plots geen jobke meer.
De prijzen van het fruit zullen uit de pan rijzen.

En zo is de cirkel weer rond.

Maar misschien , heel misschien , wordt het vanaf morgen toch beter weer en krijgen de courgettes misschien een warmteboost en de zonnenbloemen ook en is het misschien nog niet allemaal verloren.MIsschien , wie weet hé?

De cheque / Le chèque

In derde licentie volgde ik "Bijzondere contracten" en die studie hield zich dat jaar enkel bezig met "de cheque".
Heel grondige cursus van Prof. De Vroede en ik had het zo goed samengevat dat mijn synthese in menig fotocopieerkot het voorwerp van duplicata heeft uitgemaakt.
19/20 ! Jawel en een geluk, want de andere cursus, bij dezelfde (zachtaardige) professor betrof Nijverheidswetgeving en laat die zich nu in het bijzonder bezig houden met " venters", je leest het wel, "deur aan deur verkoop" en zo, gewèldig boeiend, ik moet daar geen tekening bij maken, zo'n 300 pagina's lang gezever over een man die encyclopedieën verkoopt en in tegenstelling tot de cheque was mijn kennis hierover een flop.
Het heeft niet veel gescheeld of ik moest mijn jaar herdoen, zo'n "mémorable" slecht examen. Maar aangezien de cheque zo bijzonder goed was geweest, kreeg ik het voordeel van de twijfel...

Ondertussen is de cheque ( behalve de bankcheque) zo goed als niet meer in gebruik in Belgenland
Alhoewel ik onlangs een bizarre kronkel in de Belgische administratie heb ontdekt :ik krijg een behoorlijke som terug van de Belastingen....per POSTCHEQUE alstublieft !
En die is hier niet toegekomen.
Ik mail ( gelukkiglijk moet je niet meer met de postduif en zo communiceren) en krijg als antwoord " onze vorige poging om u een postcheque op te sturen is mislukt..." ? Hoezo ?
Dus wacht ik reeds 4 maand op mijn centen, snif.

Maar los van dit éne middeleeuws overblijfsel in ons systeem is het in Frankrijk gans anders.
Iedereen heeft hier zijn "chéquier" .( Jaja, wij ook)
Je kan dus ten allen tijde betalen. Geen excuus.
Je portemonnaie vergeten? Geld vergeten af te halen? Niet genoeg geld bij?
"Pas de problèmes ! Tu as ton chéquier !?"

Aan de kassa van de Spar, van de Carrefour, om het even waar: "Vous prenez des chèques?"
Et on y va !
Je geeft je cheque, die wordt in de kassa geschoven en komt er volledig ingevuld terug uit.
On vérifie, on signe en klaar is kees.

Een BBQ, een volksfeest, een buurtfeest, een sportfeest? De inkom is 6 EURO.
Liefs een cheque, zodat de boekhouding klopt.
Anderhalve euro te weinig " je préfère un chèque" ! En voor 1 1/2 EURO schrijf je een cheque.

Krijg jij zelf een cheque, dan ga je naar de bank, je vult een formulier in dubbel exemplaar volledig in, " van wie is de cheque, waar en wanneer werd hij uitgeschreven? voor welk bedrag? Wie is de begunstigde? vergeet het nummer van de cheque niet en ook niet om hem aan de achterzijde nog eens te handtekenen......"
Dan verwijder je de doorslag van het formuliertje, je hangt er je bewuste cheque aan en je steekt die in een enveloppe vol gaten zodat ze zien dat er iets in steekt en dan in de gleuf van de "cheque brievenbus"....
Eenvoudig hé?


Kan je niet naar de bank? Geen problemas !
Je bank heeft je een formuliertje gegeven om te noteren wat hierboven allemaal gevraagd werd en ook een enveloppe die je naar Parijs moet sturen. Gefrankeerd.
Wel een RIB toevoegen.

RIB ?

Relevé d'identité banquaire.
Heb je trouwens altijd best in je portefeuille zitten, want er wordt je dikwijls naar gevraagd.
Eenvoudig , steekt in elke chequeboek.
Je kan er ook één uit de muur halen.

Toch simpel allemaal cheques ?

En helemaal geen werk hé?

En als de bank je geld moet, dan stort ze dat niet. Dan stuurt ze je een cheque.
Heel vervelend als die cheque niet toekomt.
Wat doe je dan?
Twintig telefoons plegen naar de bank, maar dan moet je eerst tegen zo'n robot je klantnummer roepen of indrukken, dan het eerste en vierde nummer van je geheime code, soms werkt dat zelfs niet, als je terugbelt helemaal herbeginnen vanaf 0...
En dan...zenden ze je een nieuwe cheque.

Geld "storten" , "un virement" , neen, dat kennen ze zo niet hier.

Maar cheques ! Hola ! Eenvoudig toch? Practisch toch?
En zoveel volk meer die aan het werk blijft hé, van solidariteit gesproken. Soms is het hier nog de middeleeuwen, echt waar.
De cheque, neen maar , nooit gedacht dat ik die nog vandoen zou gehad hebben na 1980 ! En zie, niets is minder waar.


Pays Chèques en % du nombre de paiements Chèques émis
par habitant et par an
2002 2003 2004 2005 2006 2002 2006 2010 2011
Belgique 1,70 1,42 1,07 0,83 0,68 2,80 1,27 - 0,6
République tchèque 0,04 0,05 0,05 — — 0,03 0,04 - 0,1
Danemark 4,48 3,66 2,76 2,31 1,58 7,74 3,57 - 1,0
Allemagne 1,23 0,98 0,76 0,68 0,63 1,81 1,32 - 0,5
Estonie 0,03 0,03 0,02 0,01 0,01 0,01 0,01 - 0,0
Grèce 0,06 24,23 22,64 20,21 19,02 1,55 2,50 - 1,7
Espagne 5,98 5,28 4,73 4,22 3,49 4,07 3,73 2,50 2,0
France 32,59 31,12 29,38 27,53 25,62 70,59 60,56 48 45,6
Irlande 26,35 25,05 23,19 23,35 20,59 19,07 29,30 - 18,8
Italie 17,20 15,64 14,23 13,24 12,58 9,42 7,74 5 5
Chypre 51,15 47,65 42,79 39,69 37,02 33,49 33,45 - 23,3
Lettonie 0,08 0,06 0,05 0,03 0,02 0,03 0,01 - 0,0
Lituanie 0,04 0,02 0,01 0,00 0,20 0,01 0,09 - 0,1
Luxembourg 0,75 0,52 0,31 0,21 0,34 0,85 0,76 - 0,4
Hongrie 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00 - 0,0
Malte 65,30 65,29 61,46 55,70 52,80 27,71 30,19 - 23,3
Pays-Bas 0,00 — — — — 0,00 0,00 — 0,00
Autriche 0,66 0,38 0,33 0,32 0,31 0,83 0,72 - 0,2
Pologne 0,36 0,21 0,04 0,00 0,00 0,00 0,00 - 0,0
Portugal 24,07 20,97 20,06 17,17 14,96 24,96 17,54 - 10,0
Slovénie — — 0,61 0,46 0,29 2,27 0,46 - 0,1
Slovaquie — 0,05 0,04 0,06 0,04 0,02 0,02 - 0,0
Finlande 0,08 0,07 0,05 0,05 0,04 0,13 0,11 - 0,1
Suède 0,17 0,08 0,06 0,06 0,05 0,22 0,11 - 0,0
Royaume Uni 20,65 18,30 15,85 13,87 12,33 40,34 29,37 18 15,50
Zone Euro 13,95 12,54 11,33 10,29 9,41 18,16 15,59 - 11,0
Total EU 14,94 13,32 11,40 10,28 9,24 21,04 14,54 10 9
En 2010, d'après les statistiques publiées par la Banque de France27 et28, les chèques représentaient encore 18,3 % des transactions, en baisse régulière mais faible. Les 3 122 800 000 chèques représentent un peu moins de 50 chèques par habitant et par an.

De zondvloed, deel 2

Gisteravond hadden we bezoek. Twee Franse koppels.
Simonne en Jean-Claude, landbouwers op rust ,alhoewel en Yvonne en Denis, veldwachter op rust, alhoewel...
Ze hebben ons hard geholpen bij het snoeiwerk van de pruimenbomen, vandaar dat een tegenprestatie van onzentwege enkel op zijn plaats was.
Om 19 uur. En ze waren op tijd.
Net binnen en de electriciteit valt uit.
Niet getreurd, daar zijn we op voorzien: kaarsen alom.
Geweldige donderslag.
Jan vliegt naar boven om de computers uit te zetten, de stekkers uit te trekken en op dat ogenblik, net toen ik met de aperitiefhapjes ofte zakouskis aangepeddeld kwam, stroomt het water in beken uit de lucht, gevolgd door oorverdovend lawaai , zijnde hagelbollen die op ons dak rattekatattetetetetetete plensen, buiten zag je enkel een witte walm, het gras helemaal wit, en ik zeg luidop,"neen, echt dit is abnormaal", als ik als versteend blijf staan en zo ook mijn gasten.
Door de dikke muren heen, door de houten planken vloeren, langs de dikke balken, stroomt het water naar binnen.
Ik had ooit gedacht ,vermits we op een heuveltop wonen, dat we zouden gespaard blijven van overstromingen. Niet dus, al was het een ander soort 'overstroming'.
Ik bekeek de toestand, Jan bleef boven .Ik begon te dweilen met de kraan open. De gasten zeiden dat ze naar huis gingen, of wilde ik dat ze bleven om te helpen, of wat wilde ik juist en eerlijk gezegd ik wilde niet veel, enkel blijven dweilen, ik kon aan niets anders denken.
Ze zijn allemaal beginnen dweilen, aftrekken, opmoppen, dweilen uitwringen, emmers naar buiten gieten, ik in de stortregen emmers gaan uitgieten verderop, andere borstels halen, ik was doorweekt ...
en om klokslag 8, of dus drie kwartier later was alles opgedweild, hield de regen op, was de stroom nog niet terug, maar Jan wel, die vond dat het meeviel, wat me verbaasde, want hij kan minder tegen stress dan ik.
"Zullen we iets drinken" ? vroeg Jan aan de vrienden.
"Non, non, on s'en va, vous avez assez de soucis"
"Mais non, on insiste", opperde ik, met mijn haar volledig gekroesd en druppend van het nat.
Allez, ze zijn gebleven en ik heb dat ganse diner gekookt bij kaarslicht.Enkel koffie kon niet, want geen stroom en ik had de moed niet om water te koken en de filter op te gieten, maar, het hàd gekund hoor.
In het midden van mijn kookexploot is mijn bidon gas ook leeg komen te vallen...waar Jan dan weer maar eens mocht opdraaien voor het "zware" werk.
Maar het was nog een gezellige boel, ze zijn tot 1.30u gebleven, er was nog steeds geen stroom en op het einde zeiden ze : " on admire votre flegme, on n'aurait jamais pu continuer un tel diner avec tout ce qui s'était passé".
"Vous n'en avez qu'encore plus de mérite"

De stroom was terug vijf minuten nadat ze vertrokken waren.
Ik heb wijselijk mijn bed in de slaapstand gelaten en niet naar "zitstand" gebracht, want ik was niet van plan een paar ogenblikken later weer stroomloos te moeten vertoeven en zoals Lodewijk de 14e te moeten slapen , al zittend dus, want dat is me ook al eens overkomen, hier in het zuidwesten !!!!

Vanmorgen namen we de schade op.
In huis niet veel schade, enkel nog natte tapijten. Meubelen die we weer in de was moeten zetten, nog plastic goed gelegd , weer gedweild, maar al met al valt het mee.

De groententuin, dat is spijtig genoeg een ander verhaal. De tomatenplanten zijn gebroken. De aardappelen zien er niet goed uit.
De pruimen zijn zwaar gekwetst van de reuzehagel.

Hogerop zien we de landerijen van de boer Philippe , die heeft enorme schade en dat is zo spijtig.
En boven op het plateau vonden we deze morgen, ongelofelijk maar waar, dertien uur na de feiten, nog steeds hoopjes hagel...
Een bewijs :


Hoe kan dat nu, midden juni, in het zuidwesten?



De telefoon rinkelt voortdurend. Vrienden en bekenden die vragen of alles OK is.
In Cahors was er een kleine wervelstorm...allez, we mogen precies nog niet klagen.
Jan is alvast een afspraak gaan maken met een dakwerker. Dat ons dat geen tweede keer gebeurt.
De hagel heeft de afvoer verstopt, zodanig dat het water zijn uitweg zocht langs de dakvensters en de schoorstenen.
" On va à la lune" , zegt Denis, "mais on ne parvient pas à maîtriser la force de la nature". Vier keer heeft hij dat herhaald, vier keer...non mais!

La fête des pères

In Frankrijk moeten ze het precies altijd eventjes anders doen: moeder- en vaderdag vallen één week na dezelfde vieringen in België.
Vandaag dus : la fête des pères. Wordt even druk gevierd als la fête des mères en meestal is dat samen eten. Liefst op restaurant. De Bardouquet zal wellicht " complèt" geboekt zijn vanmiddag en Aurelia zal weerom in haar Spaanse nopjes zijn. Het is bovendien prachtig weer, dat helpt.
Een ode aan mijn vader heb ik reeds gebracht, op zijn verjaardag en eenmens moet niet overdrijven met 'odes aan...' , dat is voor niets goed en straks weet hij met zichzelf geen blijf meer . Relativeren dus. In het Frans zegt men 'relativiser', opgelet.
Maar toch, speciaal met onze pa in gedachten, een terugblik op de stad 'Aalst', waar ik dit jaar op stap was met de 40 jarige jubilarissen van het Lyceum.

Vroeger vond ik Aalst best een mooie en vooral leuke, gezellige provinciestad.
Tegenwoordig is dat even anders.
Een beetje een spookstad vind ik,een stad waar vooral mensen wonen die in Brussel of in Gent uit werken gaan. En behalve Karnaval, valt er weinig te beleven.
Mijn bedevaart begon uiteraard op het Keizerlijk plein, waar ik opgroeide.

In het huis nummer 70 is nu één of ander immobiliënvennootschap gevestigd, en waar vroeger een bakkerij was, is het nu een begrafenisonderneming, het café aan de andere kant is nog steeds een café...in Aalst zijn honderden cafés, uiteraard.


De Grote markt ( men zegge 'gat van de markt', nog beter en vooral typischer 'gat van de mert') , de Zwerte maan ( neen geen maan, gewoon een zwarte man, zijnde Dirk Martens, de eerste boekdrukker in onze contreïen, zo genoemd omdat het standbeeld zo goed als volledig zwart ziet) .


De Molenstraat,
met vroeger de schoenwinkel van de familie langs vaderskant, op nummer 49, nu een kinderspeciaalzaak en ernaast het cultureel centrum, doorn in het oog van mijn grootoom en peter Nonkel Paul, doordat de bouw ervan deels leidde tot de aftakeling van zijn familiepand.


Het kappelletje van de werf , met daarachter het eiland Chipka waar mijn vader geboren is en ik gedoopt ben.
Aangezien noch mijn grootvader langs moederskant, noch mijn grootmoeder ( uit trots en koppigheid om niet onder te doen voor de andere familie) peter of meter wilden zijn van mij, hebben tante Louise en Nonkel Paul,ongetrouwde groottante en grootoom, broer en zus, me op een morgen opgepakt ( ze zeiden : ' den bussel opgepakt') en me in het kappelletje van de Werf gedoopt.
Voilà, het was gebeurd, de duivel kon me al niet meer komen halen. Tot afgrijzen van de ganse familie, want iedereen was stikjaloers dat een suikertante en - oom van uitgelezen deze vestotene der aarde meter en peter waren geworden) .
Ze zijn meer geweest dan peter en meter voor mij, ze waren een deel van mijn jonge en ouder leven.

Dus wat er ook van zij, ik heb zeker dezelfde roots als ons vader.
En daar ben ik blij om. Want vroeger vond ik Aalst een leuke stad en het omgekeerde zou minder plezant zijn, nietwaar?

De res nullius

Ja, ooit, heel lang geleden, woonde er in Belgenland een meisje die rechten gestudeerd had en als eerste job terechtkwam bij Royale Belge, een toen prestigieuse verzekeringsmaatschappij, met militaire hand geleid, buitengewoon hiërarchisch, "monsieur , madame", "monsieur le directeur" , "monsieur le Directeur Général" enzovoort, als je iemand aansprak.
Frans was de voertaal. En geloof het of niet, Vlamingen die als 16 jarigen binnenkwamen op de administratie leerden dat heel vlot aan. Daar was niks aan, je leerde dat gewoon .
Je stelde je daar zo weinig mogelijk vragen over, je onderging die Franse superioriteit en je was blij dat je twee of meer talen kende.
Ik werd aangeworven als RVA stagiaire. Voordeel was dat je onmiddellijk genoot van vakantie zoals iemand die een gans jaar gewerkt had. nadeel was dat je 80 % trok van de wedde die je zou verdiend hebben en dat tijdens de periode van 1 jaar.
Maar ik was pas getrouwd en heel blij met mijn job.
Ik kwam terecht op de dienst " Schade beroepsaansprakelijkheid en Familiale Aansprakelijkheid, varia"
Het gaat hem om de varia...
Ik heb heel lang "varia" behandeld.
En dat paste wonderwel bij mijn karakter: er was veel variatie.
En in die richting "varia" was er zoeits als de " BA Jacht".
En daarin leerde ik de toepassing van de "res nullius".Gaat terug tot in het "Romeinse recht", kan je nagaan. Obelix kan er van meespreken!
Res nullius = lichamelijke roerende zaak die aan niemand toebehoort, maar vatbaar is voor
toe-eigening en zal toebehoren aan de eerste persoon die ze in bezit neemt.
Bv: - wild en stromend water.
Wild behoort dus niemand toe.
En aangezien het niemand toebehoort, kan niemand je vragen iets te betalen voor een everzwijn dat je per ongeluk zou omvergereden hebben.
Maar omgekeerd is ook waar.
Aangezien het dier niemand toebehoort, kan je aan niemand schadevergoeding vragen voor de deuken in je carrosserie....
Indien er echter een klopjacht aan de gang is, en de wilde dieren dus opgejaagd worden , zodanig dat ze over de rijbaan lopen in plaats van door het bos, dan en dan alleen zou je vergoeding kunnen vragen aan de jachtorganisator, omdat hij nagelaten heeft de rijbaan te vrijwaren van overstekend wild....
Als je een omnium hebt , dan krijg je uiteraard je schade terugbetaald. Als je een "kleine omnium" hebt ook, want wildschade is daarin gedekt.
En de omniumverzekering zal zich in het tweede hierboven opgesomde geval in regres keren tegen de jachtorganisator.

Waarom mijn zus Bernadette dat nu zo moeilijk te begrijpen vindt blijft mij een raadsel.
Heb ik het zo slecht uitgelegd?
Het was een waar plezier nog eens de rechtsprincipes in "varia" te kunnen uitleggen.
Met dank aan Bernadette die gelukkig een andere richting gekozen heeft dan ik !

Zomergriep

Het is hier zooooooo warm geweest, zo'n fantastisch weer , dat ik nu onder de antibiotica zit met een soort angine/ bronchite en dat is jaren geleden.
Het begon zo'n twee dagen geleden. Ik zat 's avonds een 'onnozel' spelletje te spelen op mijn computer en plots, gans uit het niets, adem ik in, en volledig onverwacht heb ik stekende pijn in mijn keel. Ik begin te kuchen en sindsdien is dat niet meer opgehouden.
Gisteren dus naar de dokter. En ja hoor, het is gebeurd, koorts, hoesten, koude rillingen,en alles wat daarbij komt kijken.ze heeft veel zieken ,zegt ze, e dokter. De ene dag 30 graden, de dag erop 13...
Een zielig hoopje mens die dat gaat uitzieken zie.
Thee, honing, citroen én antibiotica, de dochter van haar vader waardig.
Neen ik ga niet naar mijn pa bellen, hij zou zich kunnen inbeelden dat ik de virus per telefoon doorgeef. Echt waar, die denkt dat echt !

Andere rare beesten

Het zijn niet alleen de "andere vreemdsoortige insecten" die minpunten vormen in mijn nieuwe biotoop.
Er zijn wel degelijk nog andere vreemdsoortige dieren in deze vallei, als daar zijn:
1) Everzwijnen, "la bête noire"

En er zijn er hier veel. Te veel ,in feite, en daarom jaagt Jan mee vanaf 15 augustus tot eind februari.
Ik ben bang van die dieren. Zeker als ik 's nachts terugkom van één of andere vereniging, in hartje winter en ik dan begin te fantaseren dat ik wel eens panne zou kunnen hebben met de wagen, ik zou moeten uitstappen in the middle of nowhere ,wachtend op een depannagewagen ( als die je al kan vinden , als je al bereik kan hebben met je GSM, als je al weet waar je ergens bent, want ook dat is helemaal bangelijk op deze godverlaten wegen die vreselijk slingeren en stijgen en dalen dat je er soms misselijk van wordt), en dan oog in oog zou komen te staan met zo'n groot zwart of rost beest....daar mag ik dan niet beginnen over na te denken of ik begin te beven, helemaal alleen op de baan.

2) Reeën, les chevreuils



Je zou op het eerste zicht denken :"volledig ongevaarlijk", of nog "zooooooooooo lief en schattig!!!!"

Ook niet waar.
Als ik dus 's nachts , in hartje winter terugkom van één of andere vergadering en ik begin te fantaseren dat ik wel eens zo'n dier zou kunnen overrijden als het plots opduikt uit de bossen, links en rechts van de meandervormige baan. En dat het niet dood zou zijn, maar serieus gewond, en ik daar alleen zou staan, in the middle of nowhere, wachtend op een depannagewagen, als je al eventueel kunnen uitleggen hebt waar je je precies bevindt, als je al bereik hebt met je GSM,en dat ik ondertussen de vreselijke pijnkreten van zo'n bambi zou moeten aanhoren, oh, ik mag er niet aan denken....of ik begin te beven, helemaal alleen op de baan.

3) de das , le blaireau



Het ziet er klein uit, maar het is niet klein.
En ik ben het al tegengekomen 's nachts op de slingerbaan die naar mijn huis leidt...
Neen, ik stap niet uit , ik rij gewoon door. Want dat is geen lief beest. Je kan er wel scheerborstels en penselen van maken...maar goed, zoiets doe je nu precies niet 's nachts op je weg naar huis...

4) de vos, le renard



Ik heb sympathie voor de vos, omdat ik het één van de mooiste verhalen vind die ik ooit heb gelezen en ik het kan blijven lezen en herlezen: De kleine prins van Antoine de St Exupéry.
De vos "qui veut être apprivoisé" door de kleine prins opdat hij een herinnering zou hebben , iets om te koesteren, opdat hij belangrijk zou zijn voor hem, zoals de roos voor de kleine prins is...
Maar toch kom ik hem niet graag tegen
Er zijn hier veel vossen. Er zijn hier té veel vossen, gewoonweg.
En bij volle maan horen we ze vaak. Maar ook 's morgens vroeg en bij valavond blaft de vos van de vallei uitdagend naar zijn vriendje : Spot.
Jack Russels jagen op vossen, vandaar. Vanaf de eerste blaf-kreet ( een vos blaft zoals een hond maar met een dieper en scherpere klank, net een hond die veel gerookt heeft!) springt Spot uit de zetel, uit zijn nest, uit zijn kussen, uit om het even wat om het even waar en sprint hij zoals een gek naar buiten om de vos van wederblaf als repliek te dienen.

Jeanette , de buurvrouw, is er ook niet mee gediend: kippen en ganzen moeten er heel veel aan geloven.

Neen, liever geen vos.

5) de veldslang, la couleuvre



Alhoewel ik rustiger geworden ben bij het zien van een slang, is het toch echt iets dat ik liever niet zie dan wel...
Spot bekijkt ze, gooit zich erop , bijt haar zo goed als middendoor en slingert ze van links naar rechts , hij vol bloed , slang laveloos en brengt ze dan naar binnen ( echt waar) als geschenk voor mij, heel blij dat hij me verlost heeft van het kwaad. Spot is mijn absolute held.
Zelfs dood durf ik ze niet aan te raken, de couleuvre. Zo bang ben ik daarvan...Niet te doen.
En er zijn er hier redelijk veel.
Vreselijk.

6) de beverrat of ragondin


Met twee lange oranje tanden.
Zitten in het meer, hier beneden aan het huis.
Ook geliefd door Cartouche, Spot en Colin ( alias Lesley) , de hond van Paul.
Die heeft me eens zo'n dode ragondin als geschenk tot aan de achterdeur gebracht...Walgelijk.

Tja, de natuur hé.
Mooi maar meedogenloos.

Neen, ik zie ze liever niet komen al deze fauna du sudouest!!!!

Mis-punten

Neen het waren geen insectenbeten die me wakker hielden vannacht.

Wat was het dan wel ? Houd jullie vast!



Het was het loof van de wilde pastinaak.
Als die bloeit dan springen de kopjes open en die hebben weerhaakjes en die dringen in en onder je vel en veroorzaken tweede graads brandwonden.
Enige oplossing van mijn vriendinnen in Cahors deze middag : rode eosine en wachten tot het betert. Kan tot twee weken duren !Hun bezorgde begripvolle gezichten hebben me geholpen de jeuk te boven te komen !

En ik maar zagen over die insecten, zeg !


APPRENONS À RECONNAITRE LE “PANAIS URTICANT” POUR MIEUX L’ÉVITER SUR LES CHEMINS DE DORDOGNE

panais urticant



Quand les grands froids de l’hiver seront derrière nous, les randonneurs vont repartir sillonner la campagne périgourdine. Il ne serait alors pas étonnant qu’ils croisent en chemin le panais sauvage, dont il existe de nombreuses formes spontanées en Europe.

Il pousse sur sol calcaire, dans les prés ou en bords des chemins. Il fleuri en juillet-août avec des inflorescences en ombelles qui nous rapelle qu’il appartient à la famille des APIACEES (autrefois Ombellifères), comme le fenouil ou la carotte. Comme cette dernière sa racine est charnue et était autrefois consommée en légume.

La variété qui nous intéresse ici est le panais urticant (Pastinaca sativa L. subsp. urens ) qui provoque des dermites de contact, qui peuvent être sévères et provoquer chez les sujets sensibles des brûlures du 2e degré.
La sève des panais en général, et spécialement de cette variété, contient des substances (les furanocoumarines) qui ont la propriété de provoquer des réactions cutanées, aggravées sous l’action des rayons solaires par photosensibilisation.
Connu sous le nom de “Pèstanade”, les personnes habituées à parcourir la campagne en été ont très vite appris à l’éviter comme la peste …
Assez fréquent en Dordogne, ( Tessa, bij deze ben je verwittigd!!!!)il est très présent dans les près de la Bigotie. Et nous en avons fait la douloureuse expérience après les séances de maniement de la débroussailleuse pendant lesquelles, inconsciemment mais systèmatiquement, nous nous projetions sur toutes les parties découvertes du corps, un broyat de tiges et feuilles de panais urticant. Résultat : jambes et bras couverts de brûlures purulantes pendant au moins trois semaines… Peu esthétiques et surtout douloureuses… Nous avons appris à nos dépens que pour débroussailler et couper l’herbe il était plus prudent en été (et surtout en été) d’être couvert de la tête aux pieds…

Minpunten

Ja er zijn hier ook minpunten, wat mij betreft althans.
En dat zijn: insectenbeten. Want insecten op zich, daar is niks mis mee.
Het vervelende is dat ik heel hard en echt abnormaal reageer op insectenbeten.
Wel atijd zwaar allergisch geweest voor alles, gaande van huismijt, tot stof, gras,stuifmeel,paardenhaar, kattenhaar en vooral BLOEM.
Waarom ik "vooral" wil onderstrepen komt door het feit dat een Meunier toch echt gewapend zou moeten zijn tegen bloem, een molenaar waardig... ik niet dus. Dikwijls zeg ik dan "dit is de laatste generatie" .
Maar goed. Hier heb je uiteraard dikwijls te maken met insecten en ongedierte.
Als daar zijn :
Vliegen

Maat daartegen hebben we middeltjes. Iedereen heeft hier wel zelfklevende stickers op zijn ramen plakken.

Mieren

Geen gezaag, mierenbakjes her en der.


Of ecologischer, een idee van Rita die altijd practische oplossingen heeft ( ik mis haar by the way, nu het seizoen van de B&B weer begonnen is): een aantal koperen centjes in de hoeken van vensers, aanrecht, voordeur....het helpt echt.



Muggen

Tja, kleine en grote.
Gewoon insmeren met essentiële olieën, wat maakt dat ik in de zomer naar "citronella en lavendel" ruik en mijn gebruikelijke eau de toilette achterwege laat.

Wespen

Omgekeerde plastic waterflessen en daar bier ingieten.
Weeral een goede tip van Tante Rita.

Heel kleine stekende, venijnige vliegjes
Daar kan je niks tegen doen. Je ziet ze amper met het blote oog en ze steken verschrikkelijk hard.

Gendarmes

Volledig onschuldig ,maar vervelend want die kunnen ineens als een invasie je ganse ruit bedekken. Een variant op ons Lieve Heersbeestje.

Spinnen

Wat mij betreft kan enkel Ma Bayer daarbij helpen !!


Maar als ik gestoken word door één van die insecten, man,man,man! Afzien.
Tot halfvijf heb ik vanacht wakker gelegen van de jeuk. Dat neemt kolossale proporties aan.
Enkel Solupred helpt redelijk.
En "le vinaigre des quatre voleurs".
De legende gaat dat tijdens de pestepidemie in Marseille, met zegge en schrijve het jaar 1726, 4 lijkpikkers immuum bleken voor besmetting. Toen ze op heterdaad betrapt werden met hun buit mochten ze kiezen: ofwel de dood, ofwel hun geheim vertellen.
Het geheim was dat ze zich insmeerden met azijn.
Vermits er vroeger geen antibiotica bestond , bleef dat recept tot in 1937 ingeschreven in de pharmacopee.
Ja, een wondermiddel. En 't is goed tegen vanalles....

kon ik nu ook de geur vasthouden

Vanmorgen op mijn wandeling met de jongens bleef ik gelukzalig van tijd tot tijd stilstaan , gefascineerd door de pracht van de natuur en nog meer door de hemelzoete geuren die de in het wild groeiende planten en bloemen verspreidden.

Het is de tijd van de chèvrefeuille of kamperfoelie.
Vroeger kende ik die geur enkel van zeep, vinolia zeep, en de eerste week rook die dan bijzonder goed. Daarna was de indringende zoete geur enigszins verdwenen, maar de zeep bleef lekker rieken.

Remember ?


Awel, hier groet dat in het wild ;alle bomen zijn omringd door lila achtige bloemen. En als ze bloeien komen die lila sprietjes open en ontpoppen ze zich in kleine witte bloemetjes met een geel kelkje.


Geneviève, de hulp, vertelde me vanmorgen, dat ze de voet van het kelkje uitzoog toen ze klein was, en dat het een zoete smaak had.

De buxushagen. Die een zwoele geur afgeven als ze bloeien en naar kattenpis ruiken als ze uitgebloeid zijn. Heel bizar.

De seringen, de wilde gladiolen, de rozebottel.
Allemaal voor het grijpen.

Dus, voor één keer, plukte ik een "boeket van de week".
Ik weet het, bloemen moet je laten staan. Maar deze ruiken zo lekker, dat ik er niet aan kon weerstaan.

Wat Jan doet bij het krieken van de dag...

Nicole vraagt zich af "wat Jan doet bij het krieken van de dag...mediteren,of gewoon een koffieke slurpen bij de mooie omgeving?" .
Niets van dat alles Nicole, maar ik zal het eens opsommen zie en ik heb er al gelijk een fotooke bij genomen, als bewijs, want sommigen hebben blijkbaar een bewijs nodig om te geloven wat ik zeg.
Vandaar.

Behalve zich gereed maken, de koffieknop van de koffiemachine indrukken en misschien wel een tasje koffie drinken doet Jan hetvolgende :
Onder andere :

1. Onkruid sproeien voordat de honden wakker zijn

2. Planten water geven

3. Nieuwe stinkertjes zaaien

3. De taluds debroussailleren

4. Met de tractor het gras tussen de pruimenbomen kortwieken

5. Het gras afrijden langs het huis

6. Naar het stort van Castelnau rijden en zich ontdoen van door Colin, de hond van de Engelse buurman, stukgebeten zwembadje

7. Het in orde zetten van zijn 'abri de tracteur' , en dus de 'abri' vóóraan het huis leegmaken opdat ik daar geniet van zou hebben ( ooit)

8. De moestuin gereed maken, met de hand, want de buur- landbouwer zit zelf tot over zijn oren in de miserie door het slechte weer

9. Aardappelen, ajuinen, tomaten, courgettes,aubergines,look,prei,pepers en butternut pompoenen, ,,zaaien,zetten of hoe je het ook moge noemen.

10. Eenmaal dat gebeurd is, dagelijks, des 's morgens, al dat 'groensel' water geven.

11. 's Avonds ook, voor het geval je het je mocht afvragen

12. En eens nummer één een week of twee achter de rug is, gans de rij weer afgaan en herbeginnen

En ik ben heel zeker de helft vergeten van wat hij nog meer doet.

En daarna, Nicole, daarna dus, komt hij binnen en slurpt hij van een koffieke in die door hem mooi gemaakte omgeving.
Waarschijnlijk zal hij tijdens de werkzaamheden veel mediteren. Dat zal wel zijn.
Maar 's avonds is hij hondsmoe.
Begrijp je dat een beetje ,Nicole?
Ik wel alleszins.
Alleen al van het op te schrijven ben ik onderhevig aan een 'grande fatigue' zoals ze hier in de sudouest plegen te zeggen. Ja, ik ben helemaal geïntegreerd hoor. Ik hou ervan anderen te zien werken...