Vrijdag, om 4.20 u , telefoon. Ik dacht ' oh neen, ik ben vergeten mijn telefoon uit te zetten, Jan zal boos zijn ', om dan te denken ' wie belt er nu op zo'n onmenselijk nachtelijk uur ?', om dan totaal onthutst de hoorn op te nemen en aan Aude te denken, inderdaad : ' Mamabeer, ik denk dat je wens niet zal uitkomen ( die erin bestond dat haar zoon om het even wanneer mocht geboren worden, maar NIET op 20 juli! ) , want ik lig in het moederhuis en ik denk dus dat je vandaag oma wordt. Maar zit er niet mee in, ik weet immers dat je zondag komt, het kind loopt niet weg en ik verwacht je dan. Wees gerust, je zal de eerste zijn die het grote nieuws zal horen!'.
Ik begon spontaan te wenen. Van emotie, van bezorgdheid, van ontroering en daarna van absolute machteloosheid dat het nu juist de 20e juli was en dat de Ronde van Frankrijk bijna voorbij onze voordeur passeert...dat houdt in dat we noch van ,noch naar de autostrade kunnen rijden tussen 9 uur en 15 uur.
Ik kijk Jan aan, zeg ' dat zal me nu toch niet gebeuren dat ik mijn kleinzoon niet te zien zal krijgen vandaag, ik weet niet of ik dat kan verdragen, gewoonweg.'
'OK , zegt Jan, ik zal op internet kijken of het niet al te druk is vandaag en als het enigszins te doen is, dan moeten we er alles aan doen om vòòr 9uur op weg te zijn.'
De dag werd aangekondigd als 'oranje' voor de vertrekkers en 'groen' voor de terugkeerders, maar wat daar nu precies onder verstaan wordt is me niet helemaal duidelijk.
Soit, we gingen.
Wat dat allemaal inhield zal een afzonderlijk stukje worden, vrees ik.
In elk geval, om 8.55 u zijn we vertrokken, gepakt en gezakt en om 19 u heb ik mijn kleinzoon Gust in mijn armen genomen. Neen, eerst heb ik Aude lang in mijn armen genomen, zo fier dat ik was met haar 'prestatie'. Zo aangedaan dat zij was ( én Stienus) dat ik er toch was en ik zag dat ze stilletjes gehoopt had dat ik er toch alles aan zou gedaan hebben om er dan ook bij te zijn, vanaf dag 1.
En dan Gust, de mooiste, de wonderbaarlijkste , de schattigste baby ter wereld, wee degene die het tegendeel durft beweren!
Hij gelijkt op Aude, zover is zeker, maar af en toe zie ik ook een glimps van Stienus.
Mooier kan niet.Want 20 juli is ook de verjaardag van de trotse papa, is dat geen wonder ?mooier kan toch niet?
Dankbaar voor al dat geluk . Dankbaar voor Jans'inzet om er toch op tijd te zijn. Nu ben ik mamiebeer en Aude wordt de mamabeer. Dat is ons intern koosnaampje , voor altijd.
