Sinds kort hebben we een moestuin.
Voor mij is dat iets onwezenlijks, een moestuin. Ik zou immers niet weten hoe je daaraan begint. Nu weet ik het ondertussen wel!
Een landbouwer van de vallei was zo vriendelijk om een stuk van onze pruimenboomgaard om te ploegen, daarna ( je moet geduld hebben in het zuidwesten, daarna impliceert geenszins 'nadien, juist erna, de dag nadien, de week erop, veertien dagen later...het kan zeker een
Aand duren, plus het feit dat je het verschillende keren langs je neus weg moet vragen, waarop er steeds even vriendelijk wordt beloofd, dat van zodra er tijd is en het weer meezit, ze zullen langskomen. Maar ze doen wat ze beloofd hebben, altijd. Dus : daarna ...) werd het fijn gefreesd en dan kon Jan aan de slag. Als daar zijn : boontjes ( hier groeien die tegen de grond en bij ons op staken) , erwtjes, ajuin, sjalot, prei, aardappelen ( zo lekker dat Zwany ook een moestuin wil),courgetten ( daar slaan ze mee om je oren hier, dat groeit zodanig vlug !), aubergine's (die dan weer heel traag groeien), paprika en lange pepers, kersttomaatjes en coeur de boeuf tomaten.dat zal het zowat zijn.
Ik ben daar dus echt een nul in, herken geen ui van prei, ben helemaal verbaasd als Nel me zegt dat mijn groene pepertjes ook wel rood zullen worden als ik ze wat langer laat hangen(?!), stap niet in de voren maar dikwijls op wat geplant is, tot grote ergernis van Jan.
En toch zeg ik heel kordaat dat 'wij' een moestuin hebben en niet dat enkel Jan de eigenaar van de moestuin is.
Want wat hij plant moet ik verwerken.
En dat houdt veel in.
Vandaag waren dat komkommers. Wat doe je daar mee?
We gingen naar Caussade naar de markt deze morgen (een aanrader, hele grote groentenmarkt, de kraampjes staan netjes naast elkaar in de kronkelende straatjes langs de grote kerk) en ik wou persé mosterdzaad, aangezien ik in een recept van Peter Goossens gelezen had dat dit onontbeerlijk was om augurken op te leggen. Dus, naar het kraam van de dame met de kruien en met haar hele lieve zoon die olijven en gedroogde vruchten verkoopt.
We moesten een tijdje geduld hebben(weeral), want er brak een onweer los en het kraam was niet overdekt.
'wat ga je met die mosterdzaadjes doen? ', vroeg ze me. ' ga je komkommers inmaken?'.
Ik was van de kaart. Hoe kan je nu weten wat ik ga doen met die mosterdzaadjes?
Maar bon, ze had gelijk. Dus ik knikte heel schuchter van 'ja!'.
Dan heb je ook korianderzaad nodig, witte en zwarte peperbolletjes.
Korianderzaad had ik niet. Ok, ook een zakje meenemen uiteraard.
'hoe ga je dat gereedmaken?', vraagt de kruidenmevrouw.
Ik leg haar uit dat ik de komkommers in zout ga onderzetten, (ze knikt instemmend), dan afwassen gedurende 10 minuten ,(ze schudt met haar hoofd van links naar rechts) : 'ah neen, mevrouw, dat mag je niet doen! Afdrogen is de boodschap! En dan in je bokaal een halve koffielepel mosterdzaad, een koffielepel korianderzaad, 5 zwarte en 5 witte peperbolletjes en daar kokende azijn over. Bokaal toe en een paar weken wachten '
Ah bon! 'en moet ik die bokalen dan steriliseren? '
'Maar neen mevrouw, de azijn steriliseert de komkommer, dat is een bewaarmiddel. Maar waarschijnlijk bevat jouw recept ( dat van Peter Goossens dus) een mengeling van water en azijn, en tja dan moet je het stereliseren hé!.
Voilà, voor 4 Euro had ik de twee soorten zaadjes en het recept en de goede raadgevingen.
Het was de moeite waard om te wachten tot het kraam was afgeschermd tegen het onweer.
Komkommertijd dus...maar niet voor mij, want ik ben ondertussen de ganse middag bezig geweest met de boontjes , de meloenen, de courgetten, de komkommers....
Ah ja, we hebben immers een moestuin !
Zou ik aan Peter Goossens een briefje schrijven dat ik een ander recept heb?
