traduire

donderdag 26 juni 2014

Brood en spelen





Nel stuurde me een mailtje met als hoofding"voetbal".
De inhoud luidde als volgt :

"Hartelijk gefeliciteerd ,op het nippertje!!!

Groet Nel"

Voor alle voetbalfans te lande was dit waarschijnlijk klare taal.
Hartelijk,:
direct, to the point...
Voor een voetballeek als ik was het even nadenken.
Al een geluk dat er een titel bijstond "voetbal".
Anders had ik het niet geweten.

De Belgen zullen waarschijnlijk gewonnen hebben, dacht ik.
Even surfen op het internet, inderdaad, tegen ALgerije.
Waarschijnlijk was dat goed nieuws.

Ik bedankte Nel dus, haar zeggende dat ik niet zo'n voetbal fan was en ze antwoordde prompt ( tegenwoordig antwoordt men mij veel vlugger sinds ik een paar dagen geleden postte dat ik NOOIT antwoord kreeg op mijn mails):
"Lieve mensen,

Nou ja.....Leef ik met België mee,tref ik Belgen die van toeten noch blazen weten!!!!
Toch houd ik van jullie,maar wees een beetje trots op jullie land!!!
Liefs Nel

Ps.op 17 juni tegen Algerije 2-1
Za. Tegen Rusland 1-0 op het nippertje!!"

Het zette me aan het denken.
Nel zet me af en toe inderdaad aan het denken, het mag gezegd.
Ben ik niet trots op mijn land als ik de voetbal niet volg?
Heeft dat er iets mee te maken?

Heb ik voetbal nodig om trots te zijn op mijn land?

Heeft men misschien de world cup voetbal gecreëerd opdat we trots zouden zijn op ons land?
Opdat we ons identificeren met een ploeg, een voetballegende, een VIP die stukken van mensen verdient om als een waanzinnige achter een bal te lopen om die soms in een net te kunnen schoppen?

De plaats die de sport tegenwoordig in de maatschappij inneemt is gewoonweg gigantisch.



De economie slabakt al jaren. Het objectieve criterium om de welvaart van het land te meten heeft de plaats geruild voor de zachte criteria , de mediatieke alomtegenwoordigheid , de sport, de uitstraling van een winnaarsploeg.

Inderdaad het zegt me niks.
Ik ben beschaamd dat duizenden Belgen als gekken tekeer gaan, naar Brazilië reizen om een match te zien, op die manier de vliegtuigtickets de hoogte in jagen zoadat Brazilianen in juni/juli en augustus niet op reis kunnen , of naar huis als ze ginds werken, zoals de dochter en schoonzoon van Gilbert, een jager die gisteren een paar dakpannen is komen vervangen bij ons. Die kunnen niet naar hun ouders in Frankrijk komen dit jaar : véél te duur.
Maar niet alleen het vliegtuig.
In Brazilië zijn er dankzij de wereldbeker vele bussen bijgekomen met airco : gewone Brazilianen kunnen dat transport niet betalen : te duur.
Kan je bedenken : als je de bus niet eens kan betalen, hoe overweldigend moet het dan niet zijn dat duizenden anderen een vliegtuigticket kunnen kopen om een match te volgen?

Waarschijnlijk ben ik aan het zagen en zie ik de goeie kant van de sport niet, maar voor mij hoeft dit echt niet, echt niet.
Overroepen, onbetaalbaar, zand in de ogen van de mensen, kortom brood en spelen zoals bij de Romeinen , "panem et circenses"

Ik citeer wikipedia :
"Panem et circenses" of "brood en spelen" is een uitdrukking die slaat op de praktijk om de gunst van het volk te winnen door oppervlakkige behoeften van het volk te lenigen, namelijk eten en vermaak. De uitdrukking stamt van Satire X [1][2] van de Romeinse dichter Juvenalis. Hij schreef:

"Vroeger verkochten we onze stem aan niemand. Al een hele tijd heeft het volk de macht afgestaan. Het volk benoemde vroeger militaire bevelhebbers, hoge ambtenaren, legioenen, alles. Nu beperkt het volk zichzelf en hoopt alleen nog op twee zaken: brood en spelen."

"Iam pridem, ex quo suffragia nulli uendimus, effudit curas; nam qui dabat olim imperium, fasces, legiones, omnia, nunc se continet atque duas tantum res anxius optat, panem et circenses."

Als ge maar content zijt !