traduire

dinsdag 16 februari 2016

Een afgeladen volle week

Ik weet niet of die woorden bestaan.Alhoewel, "afgeladen vol" heb ik al eens ergens gehoord.
Maar kom, ik kan het in feite moeilijk anders uitdrukken.

Het deed me zo'n beetje denken aan het rijmpje: Ik ging naar de markt en ik nam mee: een ei, een beer, een...en telkens moest je dan de ganse litanie in de juiste volgorde herhalen...

Wel ik ging naar België en ik deed:....
                                                           
Zaterdag net aangekomen in Boechout dorp en ik  babysit die avond op Gustje die-jawel- heel blij was van zijn mamie weer te zien. Schattig hoe dat ventje me enthousiast de deur opent en roept "Mamie!!!!!!!!!!!!!!!!!!!".
En Mauriceke die vredig in zijn relaxje ligt te bengelen , wip wip met zijn beentjes terwijl hij heel hoge notenbalken afschettert. Té gek.

Mijn zus belde en vroeg of ik geen zin had om mee uit eten te gaan met een gezamenlijke vriendin van ons...maar neen dus, want oppaskorvee.
-Maar dan doen we het anders hé Gene. Anneke en ik zullen eten maken en jij zet de tafel.
Zo gezegd zo gedaan en het was best gezellig. Laat op de avond kwam onze andere zus ons vervoegen en de bubbels werden gretig verdeeld...alhoewel, ik hield er wijselijk maat in, ik moest Mauriceke nog pap geven en met gezwinde tred af en toe eens opstaan om zijn tutje te geven of om Gustje gerust te stellen dat er geen Gruffalo's bestaan...

Zondag was ik ver uitgeteld en terwijl Gustje en Stienus de Leyers'familie naar de zoo vergezelden bleven Aude en ik lekker thuis , voor TV, met de strijk en met urenlange babbels van dingen die we elkaar nog niet hadden verteld tijdens onze dagelijkse telefoons.
Je houdt het niet voor mogelijk maar toch is het zo.
Maurice at zijn eerste groentepapje en dat viel reuze mee. Wat is het toch een schatje.
's Avonds vierden we nog eens met de familie mijn verjaardag , waar maar geen eind aan schijnt te komen.

Maandagmorgen stond ik al om 9 uur bij de tandarts, Kristien, mijn jeugdvriendin.
-AH Gene, goeie morgen, maar eh, we hadden afspraak om twee uur toch? Of niet?
Zij zal zich zeker niet vergist hebben, ik daarentegen vervloekte mezelf en nog niet zo'n klein beetje. Want 's middags zou ik meegaan naar Kapitein Winokio en Gustje zag dat helemaal zitten...Niet dus.
Terug naar huis en de ganse middag bij Kristien in de tandartsstoel gezeten.
Ik wist bijna niet meer hoe ik mijn kaken weer op elkaar moest krijgen.

Dinsdag zou ik Mia bezoeken, na Gustje bij de Wigwam afgezet te hebben en voor de eerste keer de crèche van Maurice ontdekt te hebben. Zo wist ik meteen wat ik vanaf dan dagelijks zou moeten doen.
-Je gaat toch met de trein , zei Jan.
En ja dat was inderdaad wijzer geweest. Want ik vertrok om 14.45 u uit St. Denys Westrem ( Gent ) en arriveerde om 17.45 u bij Maurice en daarna heb ik Gustje opgehaald....
Bref, ik was samen met Aude thuis.
Drie uur alstublieft.
Ik ben die drukte , dat verkeer, die verkeersellende gewoon verleerd. Ik kon me dat bijna niet meer voorstellen.Maar nu weet ik het wel weer. Het is verschrikkelijk.
Als je dat dagelijks moet doen, heen en terug naar Gent, of omgekeerd, dan hou je het na een tijdje zeker voor bekeken.
Burnout. Stante pede.
Echt.

Woensdag babysit dag, de ganse dag.
Het regende pijpenstelen. En toch ben ik een ommetje gaan maken met kinderkoets en al en Gustje reed dapper mee op zijn loopfietsje.
Wat was ik blij toen Aude thuiskwam. Ik was bekaf en had de indruk niets gedaan te hebben .
Dat is het in feite , je hebt een zee van tijd, maar je hebt geen tijd.
-Mamie ik heb honger.
-Mamie ik heb nog honger.
-Mamie mag ik een snoepje?
-Mamie ik heb nog honger......grr.

We gingen ook naar Kind en Gezin.
Gewogen en goed bevonden. 70 cm en 9.120 gr....5 cm gegroeid op één maand tijd.
Het wordt een reus,Maurice !

Donderdag tandartsdag.....en dan naar schoonzus en schoonbroer.
Neen dat is niet ver Booischot, het is maar één uur rijden van Boechout .Ik waande me in het zuid westen. Niet qua wegenpark, maar qua duurtijd om 30 km te overbruggen. Stilstaand verkeer. Echt. op de ring rond Lier ditmaal.

Gustje ne Maurice ophalen, tafel dekken, eten maken....en hopsa bekaf in bed gevallen. Het zal aan mijn leeftijd liggen zeker ?

Vrijdag eindelijk een vrije dag voor mezelf.
Ik ga naar de stad.
Welke stad? is een foute vraag.
Er is maar één stad voor mensen die in de provincie Antwerpen wonen. Dat is Antwerpen.
Bij Désiré de Lisle een croque monsieur gaan eten en dan -heel onverwachts- Thessa gaan bezoeken, een vriendin die 12 jaar met mij naar en van school kwam.
Elke dag, 's morgens , 's middags en 's avonds ging ik meestal nog eens bij haar langs.
Dju hé, dat ik daar nu geen foto van genomen heb!
En dan weer vlug om Gustje en Maurice, tafel dekken , eten maken en wachten op de "kinders"...

Zaterdag naar Brussel bij Bernadette om samen naar een activiteit in Luik te gaan waar we zoveel vrienden terugzagen. Graaf.
En 's avonds zaten we gezellig bij elkaar.
Maar mijn voorlopige tand viel uit en bijgevolg ging ik op zondagmorgen in paniek terug naar Kristien die mij gelukkiglijk genoeg kon verder helpen.
België is toch een topland voor medische verzorging hé. Je kan daar in het zuid westen enkel van dromen. Of van wakker liggen, 't is maar hoe je het bekijkt....

Ik was rond 10.30 u terug in Brussel en we flaneerden langs de grote markt en de Dansardstraat en gingen bijzonder lekker eten bij "Au pré salé"...Een aanrader.
Niertjes met mosterdsaus. verrukkelijk!!!!
On revient. Zeker weten.

Was dat een gevulde week? Het was een overladen volle week. Maar ze vloog voorbij en nu zit ik uitgeteld achter mijn computer en ga met de kippen op stok.
Uitrusten van mijn vakantie.
't Zal nodig zijn.