traduire

zondag 11 januari 2015

Je suis Européenne et aussi Charlie

                                                           


Het moet van in de jaren 70 geleden geweest zijn dat ik nog deelnam aan een betoging.
Het had deze keer niets met inschrijvingsgeld, raketten, besparingen op onderwijs of pensioenen te maken.
Het was niet tégen iets.
Het was vòòr iets.
Voor de vrijheid van meningsuiting.
In een land van de Verlichting, waar honderdduizenden mensen ooit stierven terwijl ze de Bastille bestormden om een einde te maken aan  de dictatuur van gekke koningen en verwaande koninginnen die zich geen seconde konden inbeelden in welke armoedige omstandigheden hun onderdanen leefden terwijl zij boer en boerinnetje speelden in Versailles . In een land waar Voltaire zelf de legendarische uitspraak zou gedaan hebben : "Je ne suis pas d'accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu'au bout pour que vous puissiez le dire".

In een land waarin  Vrijheid,Gelijkheid,Broederlijkheid en sinds enige tijd "laïciteit" hoog in het vaandel staat en op de frontons van alle gemeentehuizen.
Wel in dat land leef ik nu en besef ik dat wat er de afgelopen dagen gebeurd is hier nog meer inpact heeft dan in een ander land.
Alhoewel de solidaritiet alle grenzen heeft overschreden en er van New York tot Mexico, van de noordpool tot de zuidpool mensen op straat komen, burgers zoals jij en ik, om duidelijk te maken dat we allemaal samen moeten leven en om dat te bereiken dat we tolerant moeten zijn.Tolerant tegenover andersdenkenden.
Dus ja, ik was er gisteren bij toen de derde manifestatie gepland was in Cahors.

                                   
Tolerant tegenover gelovigen, ongelovigen,agnostici.
De kans krijgen om om onszelf te lachen en dus vooral om te relativeren.

We waren met 7000 en meer.
En ik was blij en ontroerd tegelijk dat ik deel uitmaakte van die gemeenschap , waar er sinds de Bevrijding in 1945 nooit meer mensen op straat geweest zijn dan vandaag...
Die massa die beseft dat er niets belangrijkers bestaat in het Avondland dan  de Vrijheid.

Om te zijn wie je bent, om te denken wat je denkt, om te zeggen wat je wil.




Maar de prijs is altijd te hoog. 
En de politici zullen er binnen een paar dagen weer alle profijt proberen uit te trekken. 
Zucht! 





                                                    


Schilderij van mijn goede vriend François Passemard, Castelnau-Montratier 10/1/2015