Ik kan het woord niet meer horen.
Tegenwoordig moet iedereen, altijd en overal "genieten".
"We gaan op reis" ---) "Geniet ervan!"
"We gaan een ijsje eten"---) "Geniet ervan!"
"Na deze harde werkweek even chillen"---) "Geniet ervan"
"Wat wil je nog meer : lekker glaasje cava in Barcelona" ---) "puur genot!"
"Ziekjes, maar ik laat me verwennen" ---) "profiteer ervan en laat je in de watten leggen, puur genot"
Iedereen wenst voortdurend aan iedereen "genot" .
En wat als het al eens tegenvalt in het leven?
Het kan toch niet allemaal genot zijn?
Of moet elke inspanning gecompenseerd worden met een genoegdoening?
Is dat het doel van het leven, genieten?
Bestaat er dan niets beters dan dat genot?
En is genot niet iets van korte duur?
"Van je koffie genieten, van het warme weer in Belgïe, van de eerste zonnestralen?"
Is genot gelijk aan geluk?
En zijn er dan ondanks de zware crisis enkel gelukkige mensen ? Want iedereen geniet zoveel als hij of zij kan?
Ça me dépasse, eerlijk gezegd.
En ik geniet graag hoor.
Daar niet van.
Maar moet dat nu altijd en overal aan iedereen gewenst worden?
Het stoort me zie, het ergert me en ik geniet met volle teugen van mijn paradijs hier op aarde. Vreemd toch?
Argghhhhhhhh!
