Hij is in heeeeel goede gezondheid, al vindt hij dat in hem alle kwalen van de wereld verenigd zijn.
Ik stuurde hem een kaart met zonnenbloemen en wenste hem een goede gezondheid.
In feite had ik een gans andere kaart voor hem gekocht, maar uit schroom durfde ik ze hem niet opsturen.
"Bonne Nouvelle : selon Google : vous n'avez RIEN!
Hij denkt altijd dat hij gaat sterven, eerder vandaag dan morgen en dat is zo al heel zijn leven geweest.
Lig je in de kliniek en word je geopereerd, net bekomen van de anesthaesie, dan belt hij je op en vraagt niet "Hoe gaat het?", neen, dan zegt hij "Ik heb juist hetzelfde voor ! Pijn dat ik heb !".
Heb je iets voor en wil je er over praten dan heeft hij krek hetzelfde voor, maar véééééééél erger.
Val je en breek je iets,dan is dat bijlange zo erg niet als hij die van de tram valt en een schram op zijn kuit heeft, met de 100 naar de spoed moet, om met een tensoplast terug te komen, "ik was bijna dood! Ik neem nooit meer de tram!".
De ganse avond zal hij ook "ah" en "oh" kermen en demonstratief zijn pantalon opstropen tot onder zijn knie opdat je niet zou vergeten dat de man gewond was vandaag en bijna dood...
Hij verloor zijn vader toen hij drie was en wij beiden hadden dezelfde moeder : de zijne.
Door het feit dat ze zo vroeg weduwe was geworden was ze overbezorgd als het over gezondheid ging.
Noch mijn vader, noch ik mochten naar de kermis, naar een fuif, naar feestjes ,niet met de fiets rijdenetc.
We mochten niks. Er zou maar eens iets kunnen gebeuren !
Ondertussen zijn we veel ouder dan de vader of grootvader in kwestie, maar toch is het iets fundamenteels dat ons getekend heeft, hem en mij.
Bovendien werd hij apotheker. Pillen zat !
Zijn ganse keuken is omgeschapen in een heuse apotheek. Vol homeopathie en antibiotica. Ja, als het ene niet helpt, het andere dan maar...
Hij begint dingen te vergeten en veel te herhalen.
Maar hij is helemaal ad rem als het over geneesmiddelen gaat.
Aude wou voor Gustje anijssiroop laten maken en ik vond dat het niet dezelfde consistentie had als wat ik placht te gebruiken toen zij baby was.
Ik belde en hij zei onmiddellijk : "Ja, anijs 4 %".
Op de fles stond 3 %...vandaar. Wonder hoe hij zich dat allemaal nog zo goed kan herinneren.
Nochthans was de apotheek niet zijn gedroomde job.
Hij was zo veel liever advokaat geworden.
Dus op zijn 40e hervatte hij zijn studies om filosofie te studeren . En dat lukte hem met brio.
Psychanalyse was zijn ultieme droom.
Als we 's morgens opstonden was het eerste wat hij vroeg "wat heb je vannacht gedroomd?"
Hij leerde ons dromen te onthouden en uit te leggen.
Hij leerde ons dat het niet is omdat je iets niet kan waarnemen dat het niet bestaat.
Dat er achter elke waarheid misschien wel een andere zit.
Dat je niets zomaar moet aannemen.
Dat je moet nadenken.
Door zijn intuïtieve gave is hij een bekend astroloog in binnen -en buitenland.
Hij kent de menselijke psyche goed.
Hij weet hoe mensen in elkaar zitten.
Alleen weet hij niet zo goed hoe hijzelf in elkaar zit. En dat wringt soms.
Dat wringt dikwijls.
Is dat niet 'des mensen' ?
Is zelfkennis niet de moeilijkste te bereiken kennis ?
Niemand die mijn zussen en broer meer bewonderen als onze pa.
Niemand met wie mijn zussen en broer meer ruzie gemaakt hebben dan met dezelfde pa.
Niemand met wie we het meest ruzies bijgelegd hebben als met papa.
Dus toen ik hem vanmorgen belde om hem een gelukkige verjaardag te wensen en vroeg hoe hij zich voelde ,zei hij " het is een goede dag. Ons X heeft gebeld ! Dus dat is goed nieuws!"
Hij was zo opgetogen dat het me ontroerde.
Gelukkige dag nog papa.
