Ja, antwoordde Jan prompt in mijn plaats.
Euh, opperde ik, die tenslotte "iets moet doen" met al die groenten...
We moeten een veld van 100 hectares tomaten vernietigen, omdat hagelslag ze onverkoopbaar heeft gemaakt. En ik dacht, ja , je kan er misschien tomatenconcentraat van maken?
Ah ja, zei Jan, dat is een goed idee.
Euh, was het enige wat ik kon uitbrengen.
Er stonden buiten nog twee emmers tomaten en courgettes, pepers, aubergines en paprika's op mij te wachten. Dat is voor mij "dagelijkse kost", met dat verschil dat ik geen beroep kan doen op Jeroen Meeus om me te helpen die groenten te verwerken.
Ecoutes, vervolgde hij enthousiast , ik zal 50 kilo brengen, jij moet 'juist' zeggen wanneer, en dan breng ik een machientje mee en een grote 'bassine' . Je snijdt de tomaten in 4 , gooit ze in de grote kom, je zet de gas aan en regelmatig schep je het water eruit.
Eens dat gedaan is, laat je de brij 2 uur sudderen, niet koken hé, sudderen, en dan help ik je wel om met het machientje de saus in potten te doen. Langs de ene kant komt er purée uit en langs de andere kant vallen de schillen en de pitten eruit. En je hebt tomatenpurée, zo simpel is dat!
Ja, maar 50 kilo tomatenpurée, wat gaan we daarmee doen Gilbert, bracht ik stilletjes aan.
Je doet dat in potjes van 250 gram hé, geen probleem hoor, en pas op, van 50 kilo tomaten zal je maar hoogstens 10 kilo concentré hebben hé , lachte hij mijn bezwaren weg.
Ah ja, herhaalde Jan opgewekt. Hij zag dat helemaal zitten.
Mijn blik moet buitengewoon verwarrend geweest zijn voor de twee mannen.
Dis moi quand,zei Gilbert.
Wat moet je daar lang over nadenken, Gene ! , zei Jan.
En inderdaad ik moest daar even over nadenken.
Want wanneer zou ik een ganse dag vrij hebben om me bezig te houden met 50 kilo tomaten. Ik zou om potjes moeten gaan in de gam vert. 40 potjes.
Minstens.
Tomaten wassen en in 4 snijden.
In de kom doen.
Op het vuur zetten.
Bijblijven en water afscheppen.
Eens er geen vocht meer te bespeuren valt ( hoeveel tijd zou daarover gaan, bedacht ik, een uur of 2 ?) 2 uren laten sudderen en vooral bijblijven.
En dan wachten op Gilbert , die na zijn werk, rond een uur of 6 naar bij ons zal komen om me te helpen het goedje in potjes te doen.
En dan afwassen en de potjes in de sterelisator zetten , water ingieten en wachten tot 90 ° bereikt wordt, tijd instellen, 30 minuten.
Ondertussen afwassen, want tomaten dat plekt en plakt en zit overal op.
En natuurlijk, terwijl ik dat allemaal doe zal Gilbert met Jan onder de auvent een glas bier drinken en zal ik liefelijk gaan vragen of hij mee blijft eten. En dus eten gereed maken.
En daarna opgewekt en vrolijk een maaltijd op tafel toveren.
En daar moest ik feitelijk een paar minuten over nadenken, ja....
Dus zou hij donderdag 50 kilo tomaten brengen.
Maar woensdag zag ik dat niet meer zitten.
Gilbert, c'est Geneviève, en ce qui concerne les tomates....heel vriendelijk hoor, daar niet van, maar ik ga dat niet doen....
Comme tu veux, zei Gilbert, al hoorde ik spijt in zijn stem....
De volgende dag heb ik 10 liter tomatencoulis gemaakt met onze eigen tomaten en ik was wat blij dat ik er geen 50 kilo had moeten bijdoen !
Jongens toch !
