traduire

maandag 9 april 2012

De start

Zes jaar geleden was er plots geen rek meer in mijn elastiek : ik had het precies allemaal al eens meegemaakt en de moed ontbrak me -van de ene dag op de andere- om te blijven vechten voor een oorlog die ik nooit kon winnen : mezelf blijven op het werk , in de spiegel kunnen blijven kijken , de werknemers eerlijk tegemoetkomen. Wt mijn bazen me vroegen en wat de medewerkers zorgen wekte bleek onverenigbaar. Ik was moe om goed te doen ten opzichte van de bazen en moe om goed te doen voor de medewerkers. Het was nooit goed. De klap op de vuurpijl kwam er doordat me een gebrek aan respect tenopzichte van 'iedereen, hoog, gelijk, laag' voor de voeten werd gewmeten en ik daarmee niet kon leven. Want ofwel was dat waar (eens ik van de schok bekomen was begon ik me natuurlijk af te vragen of dit misschien wel waar was) en dan was ik een redelijk monster geworden , want niks is erger dan geen respect te hebben voor je medemens ofwel wou men me doen geloven dat het waar was en dan was de vraag in welke hel ik terechtgekomen was, ofwel ,wou men me gewoon wegpesten omdat ik bleef doorgaan in moeilijke omstandigheden en dat me dat niet in dank werd afgenomen. De dienst waarop ik werkte zou immers verkocht worden odmat hij verlieslatend was en het is dan niet leuk als een diensthoofd 'het hoofd' biedt aan dergelijke omstandigheden en het tegendeel wil bewijzen. Maar goed , toen had ik dat nog niet helemaal door. Ik bleef een tweetal weken thuis en dan nam ik de koe weer bij de horens: ik begon te solliciteren. En dat wierp zijn vruchten af, maar op een gans andere manier dan iedereen had gedacht. Ik werd weer sterker en besloot iets gans anders te doen. Waarom geen chambres d'hôtes beginnen in Zuid-Frankrijk? 'meen je dat nu?' zei mijn partner, Jan? 'Ja, dat meen ik nu!' Terug op het werk bood men mij een nieuwe dienst bij aan, maar daar heb ik hartelijk om bedankt . Ik nam ontslag en hield het voor bekeken. Een collega vertelde me dat een ex collega zo'n chambres d'hôtes begonnen was in Flaugnac, de Lot en misschien zou het interessant zijn daar eens een kijkje te gaan nemen. We namen contact , boekten een reisje, en vertrokken. Op avontuur!