traduire

woensdag 9 mei 2012

Jakkes, reacties ! Vandaar....

Ahhhhhh, tja , ik heb mijn twee zussen gezegd dat ik er maar aan begonnen ben ( waaraan ik begonnen ben heb ik niet gezegd)  en het adres van de blog ingetikt...benieuwd wat ze ervan vonden.
Gevolg : ze reageerden alletwee zoals ze zijn: de oudste onmiddellijk, de tweede niet, maar dat komt nog. Ze bekijkt haar mails niet altijd en ze zal jammeren en mopperen wat ze met dat blogspot adres zal moeten doen, hoe ze daar nu in 's hemelsnaam moet ingeraken in die blog ...maar goed ik wacht af.
En toch heeft het veel met haar te maken dat ik aan het schrijven geslagen ben.
Ik had een droom, droomde dat ik in een boekenwinkel stond en aan de man achter de balie vroeg of hij het laatste boek van Connie Palmen had ? Jazeker zei hij, hij verdween in een achterkamertje en kwam terug met bergen zwarte kartonnen dozen. Ik viel uit de lucht, ik dacht aan één boek, maar niet aan zoveel boeken.
Toen ik de droom aan mijn zus Anne vertelde antwoordde ze me : " Je zal je eigen Connie Palmen moeten schrijven' .
Vandaar.
Niet dat ik kan tippen aan Connie Palmen , verre van, ik zou zelfs niet weten hoe ik aan ziets als een boek zou moeten beginnen. Maar ik schrijf graag , dat is waar. En ik moet zo dikwijls hetzelfde verhaal vertellen aan mensen rondom mij, dat het misschien leuk is het één keer te vertellen en te zien welke de reacties zijn. Bovendien denk ik ( zoals ik meestal zeg 'persoonlijk hé, helemaal persoonlijk...' ) persoonlijk dus, dat je andere reacties krijgt als die geschreven en dus beter overwogen of overlezen of nagelezen zijn dan als je onmiddellijk een antwoord krijgt aan de telefoon of in een gesprek.
Vandaar.
Dus Bernadette, de andere zus , reageerde onmiddellijk, voegde er al onmiddellijk haar eigen input aan toe ' je moet in je adres de @ weglaten en er een punt in de plaats zetten, dan lukt het ' ( daar waar ik gewoon het adres met @ intik en er ook in slaag), de reactie intikt vanop haar GSM ( dat moet je aan ons Anne zelfs niet vragen om te doen, een telefoon dient om te bellen ....) en vanzelfsprekend andere vriendinnen inlicht over het bestaan van de blog ( want Jan, Annemies'partner heeft ook 'plots'  gereageerd ) ...
Hoe verschillend we zijn, is iets wat me altijd geboeid heeft.
Vandaar.
Jullie maken me heel gelukkig , vandaar....