En dat zal nog duren tot 15 november.
Daarna wordt het hectische tempo wat getemperd.
Maar momenteel is het alle hens aan dek.
Onze beider vergaderingen in het verenigingsleven beginnen hun tol te eisen.
Dat gaat gepaard met mensen die heel kien zijn om een postje in de vereniging te bemachtigen ,maar eens ze daar dan geïnstalleerd zijn het laten afweten, voor niets nog tijd hebben, de essentie vergeten en raad vragen over zaken waar niemand in feite raad moet over geven en geen hulp vragen daar waar ze het uiteraard veel beter hadden gedaan.
Het is ook speciaal als je -voorzitster zijnde- het verwijt krijgt té meegaand te zijn en als je dan al eens je gedacht zegt en aan vervelende hoogoplopende "mise au points" zegt dat het debat gesloten is als kritiek meekrijgt dat je "het plotseling hoog in je bol hebt nu je voorzitster bent"...waar ligt de gulden middenweg ?.
Het valt me op dat Fransen dikwijls het hoge woord voeren. Ze hebben heel grote waardenormen. L'ère des Lumières, weet je wel? Voltaire en de Encyclopedisten.
Pas op, dat situeert zich in de 18e eeuw en daar zijn ze nog over bezig .
Daar komt geen eind aan.
En vermits ze dus aan de oorsprong liggen van ons Europees denken, moeten ze niets meer bewijzen, zo blijkt.
Veel woorden, geweldig veel woorden.
En de simpele Belg vraagt dan " bon , soit, bref, mais qu'est ce qu'on fait entretemps?" ( bon, goed, tot daaraan toe, maar wat doen we ondertussen?) ...en daar komt geen antwoord op.
Nooit.
Er is ook een generatiekloof.
Degenen die wel invullen wat de vereniging vraagt en waar je altijd op kan rekenen.
Maar nu is er een generatie "prinsessen".
En die prinsessen hebben nooit in hun leven ook maar iets moeten doen.
Ze moeten niet werken.
Hun kinderen hebben nannies. In het Frans " des nounous".
Ze hebben een huishoudster.
Een werkvrouw. In Frankrijk mag je een poetsvrouw geen werkvrouw noemen ( femme de ménage ) , c'est une auxilière de domicile . Een huishoudhulp.
Heel socialist. Maar niet zoals wij socialisten zien.
Een socialist kan hier stinkend rijk zijn. Aucun problème, no problem at all.
Socialist is links denken.
Ik denk links.
Rechts is mis. Volledig verkeerd.
Le Figaro, Sarkozy of een of andere nul die ook denkt dat hij zelf aan de basis ligt van l'ère des Lumières...
Maar eerder liberaal en dat ben ik dan weer wel.
En dus weet ik niet of ik links of rechts moet tekenen in dit land en inderdaad dan denk ik soms dat dat in België dan weer eenvoudiger is voor mij.
Hmm.
Niet gemakkelijk allemaal.
Neen, ik moet tot bezinning komen.
Het is hier niet beter of slechter dan in homeland.
Maat soms - als je de weg kwijt bent - is het even aanlokkelijk om te denken dat het "thuis, bij ons" beter is.
Quod non.
De jurist in mij doet me tot inkeer komen.
Dat gaat gepaard met twijfel.Tegelijkertijd denk ik dat zolang ik twijfel het nog goedkomt met mij.
Het zijn die zekerheden van anderen die me nu de das om doen.
Dus even de weg kwijt.
Maar ik zoek hem en hoop hem gauw terug te vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten