Het moet tijdens de vakantie van mijn baas geweest zijn dat ik dossiers bij haar baas mocht voorleggen -verzekeringsjargon , om aan te geven dat je dossiers gaat bespreken teneinde een beslissing te nemen of je een schadegeval al dan niet aanvaardt of ,als je in de productiesfeer zit, of je een risico al dan niet in portefeuille zal nemen.
Ik deed beide, én de schade én de productie en ik deed het allebei even graag.
Ik werkte in een super hiërarchische verzekeringsmaatschappij "Royale Belge", ondertussen verschillende keren overgenomen en nu "AXA", een Franse maatschappij, of hoe je in een handomdraai van nationaliteit en eigenheid kan veranderen !
Mademoiselle Guillaumie was dus met vakantie en ik mocht aan de deur bellen ,jawel bellen, van de onderdirecteur, Monsieur Orianne.
Ik denk niet dat huidige werknemers van een Belgische verzekeringsmaatschappij zich alsnog kunnen voorstellen dat ze hun bazen aanspreken met monsieur, madame of mademoiselle, dat collega's onder elkaar elkaar aanspreken met Monsieur of Madame ...maar zo ging dat er daar aan toe en de voertaal was bovendien Frans, voor iedereen, zonder uitzondering.
Dat betekende dus dat als je Nederlandstalig was er van jou verwacht werd dat je tweetalig was en als je Franstalig was , dan werd er niets van jou verwacht, dan voldeed je automatisch aan alle verwachtingen.
Je belde dus aan, en dan sprong het lichtje boven de bel op groen of op rood of op oranje , waarbij je even moest wachten.
Groen, dan klopte je toch nog aan de deur en wachtte je even tot je "entrez!" hoorde.
En dan ging je een hand geven aan de baas en mocht je gaan zitten als je daartoe werd uitgenodigd, anders bleef je gewoon staan.
Maar deze baas, Monsieur Orianne was een vriendelijke baas, een innemend man. Niet met iedereen, dat klopt, maar wel met mij.
Ik was zwanger en hij vroeg me of ik al wist wat het zou worden, een jongen of een meisje?
Een meisje, zei ik fier, ik wilde zo graag een meisje.
En heb je al een voornaam gekozen?
Jawel zei ik, "AUDE".
Mooie naam zei de baas.
En de volgende dag riep hij me terug naar zijn kantoor.
Zo maar, zonder reden.
Ga zitten , zei hij.
Ik heb iets opgezocht.
Weet je dat de namen Geneviève en Aude met elkaar verbonden zijn, zei hij?
Ze hielden samen de Hunnen tegen in Parijs!
Hij vond het fantastisch dat hij me dit kon meegeven en ik liep op vleugels wegens mijn keuze.
Waarom Aude trouwens ?, vroeg hij nog terloops.
Och, toen ik 18 was ging ik babysitten bij Mevrouw Lamberty, een assistente van Professor Dumon en die had een beeldschone dochter, en die heette Aude.
Ik nam mezelf voor dat als ik ooit een dochter zou hebben, dat ze Aude zou heten, vandaar.
En vandaag is het haar naamdag, schreef madame Dupont mij.
En daarom wil ik het vieren en bijhouden waarom ik die naam koos en geen andere en waarom die naam zo goed bij Aude en bij mij past.
Voor altijd aan elkaar verbonden, door de eeuwen heen.
What's in a name hé?
18/11/2014
SAINTE AUDE 18 NOVEMBRE
Sainte Aude est une vierge consacrée, elle est morte au début du VIème siècle.
Aude était sans doute originaire de Meaux, on ne sait rien d’elle sauf qu’elle avait une foi à vider les rivières... puisqu’elle put franchir la Marne à pied sec pour entendre la messe !
Elle devint la disciple de sainte Geneviève, la célèbre Parisienne qui sauva sa ville de l’invasion des Huns.
Geneviève était une femme religieuse et politique mais on l’a longtemps représentée comme une bergère… Aude l’était peut être.
Geneviève était une femme religieuse et politique mais on l’a longtemps représentée comme une bergère… Aude l’était peut être.
BONNE FETE AUX AUDE
Mooie rivier ook trouwens.
BeantwoordenVerwijderen