Ik was op zoek naar een plaatje van Hildegarde Knef met het oog op een mooie dag ergens in oktober.
Jan en ik haalden herinneringen op uit onze jeugd.
Op kot luisterden we naar Vragen staat vrij met Lutgarde Siemons en daarna naar Irene Houben.
Man, wat een zalig programma was dat. Wat een stem, wat een zwoele klanken kwamen er uit onze transistors gevlogen.
En alles wat ze draaide, werkelijk alles beviel ons.
Net of ze kende onze smaak, of ze wist wat we juist op dat eigenste moment wilden horen.
Wat was ik fan!
En hoevelen onder ons waren er fan !!!
We deden op een uur tijd de reis rond de wereld , gekluisterd aan dat stomme radiootje.
Hildegarde Knef met Tapätenwechseln, Bram vermeulen, Nana Mouskouri, Jacques Brel, Melina Mercouri met Agapimou of Je te dirais les mots, Frieda Boccara en il y aura 100.000 violons, maar ook Nena en 100.000 Luftballons...
En terwijl ik op zoek was naar dat Duitse liedje viel ik op "Als de dag van toen" maar gezongen door de originele auteur Rainard Mey en de tranen stroomden over mijn wangen.
Wat een herinneringen !
En zovelen die er niet meer zijn om die herinneringen met ons te delen!
Spijtig, zo spijtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten