Le canard plus que parfait

Als je alles bij elkaar telt dan heeft het een ganse dag geduurd.
Een ganse dag van snijden , inzouten ,toenaaien van de nekken en gereedmaken van de "farce " om ze daags nadien te vullen , potten afwassen, gereedzetten, alle met zout en kruiden ingewreven stukken weer schoonwrijven, het vet in stukjes snijden, beginnen smelten, de levers in melk laten weken en de dag nadien in potten doen, na zorgvuldig het zout, de peper en de armagnac of de porto te hebben afgewogen , de botten en vleugels bij het langzaam gesmolten vet te voegen , hart en gésiers ( magen) aan een draad te rijgen om ze gemakkelijk te kunnen terugvinden in de confit, wel na dat alles begint het wachten tot alles bijna uit elkaar valt .

En dan schep je het vlees uit de pot en doe je die in inmaakpotten overgoten met het lopende vet.
En dan begint het stereliseren, een uurtje aan 90/100 graden.



En het wachten, vooral het lange wachten tot dat uur voorbij is.
Buiten.
En ik mag niet klagen want het heeft gans de middag niet geregend en ik had het niet koud, tot 19.30u...maar dan was alles achter de rug.

De potten blijven in het water ondergedompeld afkoelen en 's morgens haal je ze eruit, draai je de deksels eraf om het water er tussen uit te halen en de deksels en de potten af te drogen om ze daarna op het schap in de voorraadkamer te zetten.

En om dan moe maar voldaan zo fier te zijn op jezelf dat je dat zomaar met z'n tweetjes volbracht hebt.
De afwas van dat vettige goedje is ietwat een afknapper ,maar bon, als je het meeste buiten doet valt het al bij al nog mee.
En vandaag heb ik het werk 'gefinaliseerd' door met de rest van het overblijvende vet en vlees "rillettes" te maken.

Ja het zal smaken, zoveel is duidelijk.
En nog beter smaken dan als je het koopt.